Vaak zijn mijn blogs behoorlijk technisch (landbouwkundig).  Uiteindelijk is dit de uitkomst van bepaalde manier van landbouw ‘bedrijven’. Het beginpunt is vaak moeilijker te omschrijven. Ik heb altijd op een boerderij gewoond/gewerkt.  Je groeit ermee op en gaandeweg drijven bepaalde systemen boven en veranderen ook weer onder invloed van (bijvoorbeeld) technische mogelijkheden, het weer of markt.

Vanuit de havo heb ik uiteindelijk gekozen voor de hogere landbouwschool. Daar ‘leerde’ ik twee dingen: mijn toekomst lag op deze boerderij en de theorie is altijd een versimpelde vorm van de praktijk. Als ‘akkerbouwer’ heb ik veel dingen over landbouw/akkerbouw gehoord die ik totaal niet herkende. Dingen waar ik iets aan had maar ook heel veel waar ik niets mee kon.

Er ontwikkelde zich een soort verwondering die me deed inzien dat je ‘tussen de regels’ een heel andere wereld kunt ontdekken dan datgene wat zwart op wit geschreven is.

Vanuit een zin als ‘kunstmest stimuleert de groei van planten’ kun je een dozijn boeken (en via ecosia/zoekmachine tegenwoordig oneindig (wat is oneindig…..) veel informatie koppelen. Ik kwam bovenstaande foto tegen. Naast een (voor mij) ontroerend mooie weergave van een jonge boom waarbij een geweldige wortelstelsel tevoorschijn komt (die naast een wortelstelsel een samenwerking zal aangaan met een schimmel). Je kunt dit plaatje omschrijven als ‘jonge boom groeit in bos’ maar dan weet ik zeker dat je heel veel niet omschrijft.

Verwondering leerde me dat we veel weten / kunnen beïnvloeden maar heel veel niet! Vanuit gangbaar naar biologisch naar biodynamisch leer je zaken die uiteindelijk terugkomen in ‘een gevoel dat je hebt’. En de wetenschap (sommige in ieder geval) beschrijft bijvoorbeeld de belangrijke /wezenlijke functie van silicium. Rudolph Steiner gaf in zijn landbouwcursus (jaren dertig vorige eeuw ogenschijnlijk zonder bovengemiddeld verstand van landbouw) het belang van dit element (waaruit een preparaat is ontstaan/gevormd). En tegenwoordig (ik weet het, je let er op…) volgt deels de wetenschappelijke onderbouwing.

Ik zou willen pleiten om meer in te zetten op verwondering dan ‘het moet wel meetbaar zijn’.

I